Jeugdherberg, Lommel, 2011

Een jeugherberg die op verschillende manieren kan benaderd worden en meerdere toegangen heeft. De inplanting van de jeugdherberg in een open plek temidden van het bos zorgt er voor dat de gebruiker echt omringd is door het bos, en dat men vanuit de jeugdherberg steeds op bomen of kruinen uitkijkt. Dit concept sluit niet uit dat er op verschillende plaatsen doorheen de bomen, boven de kruinen of ter hoogte van de stammen, interessante perspectieven of vergezichten kunnen worden ontwikkeld. In het schetsontwerp voor de jeugdherberg van Lommel wordt met het ruimtelijk model van het panopticon in gedachten een gebouw voorgesteld waarin op een beperkte, zachte manier ‘panoptische controle’ mogelijk is vanuit het onthaal (op de gelijkvloerse ruimten, vide), maar waarin vooraal een appel wordt gedaan op de zin voor sociale controle en verantwoordelijkheid van de gebruikers zelf. De onthaalbalie is centraal gesitueerd, haast in het geometrisch centrum van de ‘opening in het gebouw’. Dit laat de beheerder toe een overzicht te houden over de publieke functies, die op beperkte afstanden gesitueerd zijn. De jeugdherberg is qua volume een samenstelling van twee verschillende elementen. Ze vormen als het ware een sokkel ( de gelijkvloerse verdieping als een drie-lobbig volume) met hierop een object (de eerste en tweede verdieping, als een vervormde cilinder). Dit verschil weerspiegelt de programmatische indeling. Op het gelijkvloers bevinden zich alle gemeenschappelijke en publieke ruimte en een beheerderswoning. Op de verdiepen wordt uitsluitend geslapen of gerust. De ruimten op de verdieping zijn meer introvert maar hebben elk ook een duidelijke opening naar het bos gericht. De jeugdherberg tracht meer dan een verzameling van kamers en functionele ruimten te zijn. Door de inplanting, het gebouw en het interieur zijn een aantal ‘atmosferen’ verweven die verschillende soorten activiteiten prikkelen en mogelijk maken (rustige en avontuurlijke buitenruimten, private en collectieve dakterrassen, balkons, centrale vide). Een heel bijzondere atmosfeer wordt gecreeerd in het ‘gat’ op de tweede verdieping van het gebouw. Hier komt de sfeer van het kampvuur, per definitie een plaats voor sociale ontmoetingen, aan bod.